Nicaraguaaaaa

Jaaaaaa, ik ben in Nicaragua geweest! Weer een nieuwe stempel in m’n paspoort en een super weekend achter de rug. Donderdagmiddag zouden we met z’n 8en met de bus naar de border reizen, tot Michelle met het goeie idee kwam om een taxi te nemen. Ze had al eerder met die beste man gereden en was toen niet zo heel erg onder de indruk van zijn rijstijl, maar toch heeft ze ons weten over te halen om de taxi te nemen. En ja, ik was nou ook niet bepaald te spreken over zijn rijkunsten en dat was de politie blijkbaar ook niet. Ongeveer 20 km voor de grens werden we aangehouden, bleken zijn papieren niet te kloppen, werd zijn nummerbord van de auto afgehaald en kon die verder met een boete van $200… Gelukkig heeft hij ons nog wel naar de grens gebracht en konden we vanuit daar direct door reizen naar Granada. Toen we in Granada aankwamen werden we natuurlijk direct bestormd door allemaal taxichauffeurs en die wisten ook nog wel een hostel voor ons. Oke vooruit dan maar: we moeten toch een hostel vinden, hebben geen idee waar we zijn dus breng ons maar. En ja hoor; ze brachten ons naar een hostel. Het bleek een splinternieuw hostel te zijn die door een Canadees en een Fransman werd gerund en hier konden we met z’n allen verblijven voor wel 4 hele dollars per persoon per nacht! Ik zeg goeie deal!

We zijn direct maar uiteten gegaan en wat was dat leuk zeg. Super lekker eten voor wel heel weinig geld. Alles is super goedkoop en het eten was echt ontzettend lekker. Na het eten hebben we ons maar in het Nicaraguaanse nachtleven gestort bestaande uit karaoke, spotgoedkope pina colada’s en DJ Marlon. Wat een topavond hebben we gehad met z’n allen! Vrijdagochtend hebben we het allemaal maar beetje rustig aangedaan en we zijn daarna de stad in geweest. Samen met nog 4 anderen heb ik een tochtje in een karretje met twee leuke paarden ervoor door de stad gemaakt. Ik zat voorop en heb Granada ook nog even onveilig gemaakt door de teugels in handen te nemen! Ook vrijdagavond hebben we weer ontzettend lekker gegeten en DJ Marlon bezocht. En ik heb nog een deal gesloten met een super lieve hangmatverkoper. De groep had voor mij als doel: als je een hangmat kan afdingen naar $3 moet je hem kopen. Uiteindelijk ben ik van $20 naar $4 gegaan en na groepsoverleg heb ik hem $5 gegeven en heb ik nu een super vette Nicaraguaanse hangmat. Laat de zomer maar komen!

Zaterdagochtend stond er een boottocht langs 300 eilandjes in het meer van Nicaragua op het programma. Met de partybus, lees: een rode open bus met harde muziek, zijn we naar de bootjes gebracht en hebben we heerlijk 2 uur gevaren. Helaas was het weer niet zo heel erg mooi en waaide het nog best wel heel erg flink en hebben we zelfs een moment gedacht: help hoe ga ik mijn iPhone drooghouden als we omslaan. Maar gelukkig viel het allemaal mee uiteindelijk en hebben we in het zonnetje heerlijk geluncht en van het super mooie uitzicht genoten. We waren rond een uur of 14.00 weer terug in Granada en zijn toen nog even naar een markt geweest waar je echt alles voor een spotprijs kon kopen. Ik heb uiteindelijk niks gekocht, maar wel m’n ogen uitgekeken. De mensen zijn echt heel arm en het is een wereld van verschil met Costa Rica. Toch zijn we tussen alle armoede maar even luxe gaan doen en hebben we onze middag afgemaakt aan het zwembad bij een hotel. Echt heel relaxed, maar toch voelde het wel raar. Ook toen we ’s avonds gingen eten, hadden we allemaal veel te veel besteld en heel veel over. We kregen onze pizza’s toen mee naar huis en dan loop je over straat met je bordje pizza, zo vol als het maar kan, en dan zie je kinderen die bedelen om eten. Uiteindelijk hebben we het ook allemaal weggegeven.

Zondag hadden we ook weer een druk programma. Om 8.00 gingen we naar een vulkaan. We werden weer met de partybus naar de voet van de vulkaan gebracht en vanuit daar werden we met z’n allen in een pick-up gestopt en naar de top gereden. Alleen al de tocht naar boven was super leuk en we hebben ontzettend hard gelachen. Toen we boven kwamen was het super koud en bewolkt en niemand had warme kleren mee, maar ja we moesten hard lopen en na een uur klaarde het enorm op en werd het zelfs warm. Het was super mooi en hebben heerlijk door het regenwoud gelopen en kregen als toetje een prachtig uitzicht over het meer en de stad. Eerst hadden we allemaal een beetje een hard hoofd in deze tour, maar uiteindelijk waren we echt blij dat we het toch hebben gedaan want het was gewoon echt heel mooi. Daarna hebben we nog geluncht en werden daarna weer naar de grens gebracht door dezelfde mensen als de boottocht en vulkaantour.

Ook op de terugweg hadden we geen enkel probleem met de grens en misschien dat blauwe ogen daar soms wel bij helpen. Om een gegeven moment moest ik mijn paspoort aan een politieagent laten zien en het enige wat ie deed was naar mijn ogen kijken en hij zei: muy bien, pura vida pura vida en gaf m’n paspoort weer terug. Die hele gast heeft gewoon niet in mijn paspoort gekeken en ik was de grens over. Opzich wel een ervaring om gewoon lopend een grens over te gaan, waarbij je ook echt controles hebt en tussen de kilometers lange file van vrachtwagens doorloopt. Het was echt wel een hele ervaring en ik ben echt heel blij dat ik het plan om naar Nicaragua te gaan heb doorgezet. Wat een ervaring!