Het einde komt inzicht!

Hola hola! Ik loop alweer ernstig achter met mijn verhalen, maar de tijd vliegt ook gewoon voorbij zonder dat ik het doorheb! Gisteren heb ik mijn laatste lesdag op de basisschool gehad en vandaag is het alweer donderdag, wat betekent dat ik vanmiddag naar Nicaragua ga, daar tot en met zondag blijf en dan volgende week al mijn laatste werkdagen heb! Mijn laatste week hier is namelijk Paasvakantie, dus zijn alle scholen de hele week dicht en valt er niet zoveel les te geven. Daarom ga ik lekker met m’n backpack op mijn rug het land nog maar even goed verkennen voordat ik over 2.5 week alweer op Schiphol sta… Maar eerst nog maar even een verslagje van vorige week.

Ik heb namelijk echt de leukste Spaanse les ooit gehad. Dinsdag voelde ik me al een stuk beter en heb toen gewoon gewerkt en ben naar Spaans geweest. Omdat Esther en ik op dinsdag tegelijk les hebben, hebben we Esthers verjaardag toen gevierd. Toevallig hadden we ook om 17.00 les, wat 00.00 in Nederland betekent dus eigenlijk was ze officieel gewoon jarig. Onze leraren hadden pizza besteld, cola gekocht, we zijn persoonlijk toegezongen en last but not least: we hebben salsa les gehad! Stonden we daar allebei met onze eigen leraar de pasjes te oefenen en wat voelde we ons stijve harken vergeleken met hun. Maar we hebben enorm veel lol gehad en het gaf me heel veel positieve energie om weer helemaal beter te worden! Woensdag was Esthers Costa Ricaanse verjaardag en dat hebben we gezellig gevierd door uiteten te gaan met een groepje en daarna hebben we met echt alle vrijwilligers nog wat gedronken. Was allemaal dikke prima.

Vrijdag zijn er ook bijzondere dingen gebeurd hier in verweggistan. Drie jongens hadden bedacht dat ze wel een weddenschap konden afsluiten over wie het lelijkste haar zou hebben. Ze moesten dus allemaal hun haar zo lelijk mogelijk knippen en de gene met het mooiste lelijke haar moest dan zonder kleren door het park gaan rennen. En ja: het is echt gebeurd. Eigenlijk was het een moment op je dood voor te schamen, maar stiekem was het ook allemaal super grappig en dit maakt de groep ook een groep om nooit te vergeten.

Afgelopen weekend zijn we niet een heel weekend weg geweest, maar hebben we gewoon 2 dagtrips gemaakt. Zaterdag zijn we naar nationaalpark Palo Verde geweest en hebben we kennis gemaakt met het dierenrijk van Costa Rica! Krokodillen, apen, reuze leguanen, 100 soorten vogels en super mooie papagaaien. We gingen met een bootje de rivier op en hebben dus de krokodillen van echt heel, heel dichtbij gezien. Op een bepaald moment vond ik het geloof ik nog spannender dan het bungeejumpen. We waren al best wel vroeg terug in Liberia en daar stond een leuke verrassing op mij te wachten: ik was buitengesloten bij mijn eigen huis. Mijn lieve familie was naar het strand maar waren een beetje vergeten dat ik nog terug zou komen dus ze hadden het huis iets te goed afgesloten. Maarja, dan maar een lekker milkshake halen bij mijn stamkroeg Café Liberia. Zondag zouden we naar Playa Flamingo gaan, maar toen we erachter kwamen dat de bus eerst naar Tamarindo ging en dat je vanuit daar nog een uur weer naar het noorden kon reizen, besloten we toch maar naar een strand dichterbij te gaan. Er ging wel een bus rechtstreeks naar Flamingo maar dan moesten we nog weer heel lang wachten dus Playa Hermosa was het beste. De laatste keer dat we daar waren zat dus de hele zee vol met kwallen. Die waren er nu gelukkig niet. Maar ze hadden plaats gemaakt voor nieuwe vrienden. Namelijk een giftige zeeslang… We hadden er eerst 1 gezien en de Tico’s (Costa Ricanen) hadden ons gewaarschuwd dat ze echt heel giftig en gevaarlijk waren. Toen we verder doorliepen naar een ander strand, zagen we er nog 5 op het strand liggen. Nou weet je wat: ik sla het zwemmen wel even over. We hebben uiteindelijk een heerlijk dagje gehad, leven allemaal nog en hebben volop genoten van het nog altijd super zonnige weertje.
O trouwens! Ik heb geloof ik nog niks gezegd over mijn nieuwe huisgenoot. Sinds vorige week woon ik met nog een oma in huis. Het is een vrouw van 72 uit Zwitserland, ze is twee jaar geleden ook al in Costa Rica is geweest met Projects Abroad en zat toen in hetzelfde gezin. Ze is hier nu voor 2 weken, alleen maar om die familie weer te zien en vakantie te vieren. De eerste keer dat ik haar zag, was het eerste wat ze zei: O al die jongeren komen hier alleen maar om vakantie te vieren! Ik had mijn mond nog niet open gehad, ze had geen idee wie of wat ik was, maar blijkbaar had ze me al ingeschat als vakantieganger (oke, ik was midden op de dag thuis, maar ik was ziek…) Ze is de 3e Frans sprekende huisgenoot en in het begin vertikte ze het op Engels te praten. Uiteindelijk was ik afgelopen weekend alleen met haar thuis en toen kwam het allemaal wel een beetje los. Ze is ook wel lief voor me, maar ze blijft een beetje vreemd en voelt zich iets te veel thuis. Maarja, goed voor me gezorgd wordt er zeker in een huis met 2 oma’s, een opa, nog iemand van 36 en 23, dus ik zit wel goed! Misschien soms iets te goed verzorgd: zelfs op je vrije dag wordt je nog voor de zekerheid geroepen of je echt niet hoeft te werken. Bedankt oma: ik wou vandaag eigenlijk een beetje uitslapen…