Puur cultuur!
Door: Joyce Zengerink
Blijf op de hoogte en volg Joyce
27 Februari 2013 | Costa Rica, Liberia
Het pura vida gevoel is ook goed te zien in het onderwijs. De scholen zijn hier nu 3 weken geleden begonnen en nog steeds is alles een zooitje ongeregeld en hebben mensen nog geen duidelijk rooster en worden nu pas de regels verteld. Dat maakt het project van mij wel moeilijker. Er wordt eigenlijk geen lesgegeven en de kids zitten steeds maar met elkaar te praten en als de teacher dan les gaat geven dan krijgen ze een half uur de tijd om een gesprekje in hun schrift over te schrijve, waardoor er vaak lessen voorbij gaan zonder dat er iets wordt gedaan. Ik vond dit natuurlijk best wel jammer, want voelde me daardoor niet echt nuttig maar snap ook wel dat het niet hetzelfde is als in Nederland en dat had ik ook nooit verwacht.
Toch was ik niet helemaal tevreden met de inhoud van het project en heb actie ondernomen! En mijn actie heeft gewerkt; ik ga morgen namelijk bij een sportproject aan de slag! Vanaf nu ga ik 2 dagen in de week Engels geven en 3 dagen sporten op een andere school. Ik ben heel benieuwd maar heb er alle vertrouwen in! Ondertussen heb ik natuurlijk ook nog mijn Spaanse lessen en vind dat echt heel erg leuk. Mijn leraar is ontzettend tof en ik kan echt met hem lachen waardoor de tijd echt snel gaat en ik het ook leuk vind om er iets voor te doen. Ik kan nog niet echt zeggen dat ik Spaans spreek, maar verstaan en begrijpen doe ik zeker wel en gaat echt steeds beter!
Afgelopen weekend zouden we naar een strand genaamd Samara gaan. Dit schijnt echt een super mooi strand te zijn en met allemaal jongeren dus we hadden er heel veel zin in. Keurig om 14.00 de bus gepakt en klaar om te gaan! Tot we na kwartier opeens steeds langzamer gingen rijden en uiteindelijk stil stonden. Tja, dat schiet natuurlijk niet heel erg op. Er bleek een ernstig ongeluk gebeurd te zijn maar we hadden geen idee hoe lang het zou gaan duren voordat iedereen weer door kon rijden. Na 1.5 uur wachten zagen we de eerste ambulance komen… Ik weet niet of die mensen al overleden waren voor de hulp kwam, maar in ieder geval was hulp voor hun nu te laat. Ik weet nu zeker dat ik hier geen ongeluk wil krijgen, want als dit ook een deel van de cultuur is…. Uiteindelijk hebben we 3 uur in de bus gezeten tot ik het heldere idee kreeg om mijn Lonely Planet gids er eens bij te pakken of we onze overstap nog wel zouden halen. Helaas dat zou nooit meer lukken want we reden nog steeds niet. We zijn maar uitgestapt en hebben een uur langs de weg gelopen tot er eindelijk een bus stopte. En toen waren we weer in Liberia waar nog steeds de fiesta’s in volle gang zijn.
Er was vrijdagavond een soort evenement allemaal paarden, van te voren was al verteld dat er meer dan 20.000 paarden zouden komen en werkelijk waar; alle straten waren helemaal vol met paarden en mensen die kwamen kijken. We waren best wel bang voor onze spullen dus liepen met onze tassen op onze buik als een stel zwangere vrouwen door de stad, maar we hebben alles nog! Nadat we onze tassen bij Esther hadden gedumpt zijn we naar het stierenvechten gegaan. Wat een belevenis. Eigenlijk vond ik het helemaal niet leuk, maar ook weer wel om te zien hoe idioot al die dronken kerels waren in die ring en ik hoopte echt dat die stier er eentje zou pakken. Het is gelukt! Helaas gingen er ook nog een paar van ons de ring in en dat vond ik echt eng. Ze hadden nog nooit zoiets gedaan en ik was echt bang dat er iets zou gebeuren, maar gelukkig konden we toen het afgelopen was gewoon met z’n allen zonder gewonden nog wat gaan drinken tussen alle locals. Echt super gezellig en hele leuke avond gehad.
Zaterdag en zondag zijn we toch nog naar het strand geweest en hebben we een heerlijk weekend gehad met zaterdagavond een perfect avondje; live-muziek en een cocktail aan het strand met volle maan: op en top genieten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley